هر وقت در زندگي‌ات گيري پيش آمد و راه بندان شد، بدان خدا کرده است؛
زود برو با او خلوت کن و بگو با من چه کار داشتي که راهم را بستي؟ هرکس گرفتار است، در واقع گرفته ي يار است زيارتت، نمازت، ذکرت و عبادتت را تا زيارت بعد، نماز بعد، ذ کر بعد وعبادت بعد حفظ کن؛ کار بد، حرف بد، دعوا و جدال و… نکن و آن را سالم به بعدي برسان. اگر اين کار را بکني، دائمي مي شود دائم در زيارت و نماز و ذکر و عبادت خواهي بود.
تا مي گويیم شما آدم خوبي هستيد، شما مي گوييد خوبي از خودتان است و خودتان خوبيد. خدا هم همينطور است. تا به خدا مي گوييد خدايا تو غفّاري، تو ستّاري، تو رحماني و…خدا مي فرمايد خودت غفّاري، خودت ستّاري، خودت رحما ني و… . کار محبت همين است.
|
آمار
وب سایت:
روز بخير كاربر مهمان! 
